Ein Pinzgauer Dialekt-Gedicht: "Advent beim Loda-Bauern"
Ban Loda-Bauern hintan Fuxgrobn drent
do feierns dösmoi an untahoitsomma Advent!
De Bäurin hoaßt Liesl und er is da Ruap,
huckt oiwei am Sunntog ban Postwiaschtn durt.
Nur hiatz, wo boid s`Christkindl kimb,
bleibt er dahoam und vadruckt si en Stoi außi gonz gschwind.
Zwischn de Kia geht er ummadumm und sinniascht,
warum eppa hot de Bless goa nia nid gschtiascht?
S`Kaiblgeld bracht grod den Zaster,
den er brauchat - zweng an Weihnochtsgschenk fi sei Oide und a de Gfraster.
Auf de zwoa Dirn und dem Knecht soid er a nu denga,
se vadeana ea a a poa Gschenga!
Da oid Hansei, dös is a Genie,
der richt her, ois wos a so is hi.
Dös Goschtntürl häng davo,
da Hansei schraufts wieda o.
Da Schlittn tuat a Kufn valiern,
koa Problem - da Hansei tuats repariern.
Ba da Krippn vom heiligen Poa
steht da Ox und hot am Schwonz koane Hoa;
da Hansei nid fad und denkt an de Kath,
dera ihr Borschtn an scheenSchwoaf ogebn tat.
Dö is owa davo so gor nit erbaut,
sodaß ihr`s da Knecht ban Schlofn mit da Schafescher klaut!
Am nächsten Tog siecht ma a groß Wunda bei dem Oxn,
sei Schwoaf is üwa Nocht nochgwoxn!
D`Liesl und d`Resi, dö bas Dirn,
dö dean Keks bockn und da kloa Franzl tuat en Toag rühr`n.
S`Nanei, sei Schwesta, de bled Ratschn,
dawischt eam ban Toag-schleckn und er griagg dafür a mütterliche Watschn!
Der orme, hungrige Bua,
owa so gehts ban Loda hiatz tua!
Stoi ausmistn, putzn und Butta rühr`n,
dös tuat de Kath, de borschtate Dirn.
Fin Knecht soids a nu kas`n und sie tuats nit gern,
owa da Hansei ruascht in seina Kistn noch an himmlischen Stern.
Er suacht und suacht und tuat eam nit findtn,
owa fi d`Vespa de vamißte Zindkeschtz, de lieg do gonz hintn!
Es is hoid oiwei gfeit
und s`Christkindl is neama weit!
Dem Ruap sei Schwamuat is boid nimma zan datrogn,
und ois zwengan Göd fi de weihnachtlichen Gobn.
"Geh Riapei", moat d`Liesl und schmunzelt vor sich hi,
"d`Finanzn ban Loda hu oiwei nu i!
Und wos geid fi de Kinda und a fis Gsind,
liegt seit Wochn auf da Tenn im blechanen Spind".
Eam weascht gonz leicht und er denkt hiatz dro,
a bissl epps fi da Liesl ihr Miaderl hon i fei scho!
S`Reserl warat dem Hansei long scho recht guat,
owa ba d`Weiwaleit feit dem Deppn da Muat.
Warts nur o, denkt si se, ban Christbam hoin oben im koiten Woid, druck i di zuawa,
ob da dös nit decht recht guat gfoit?!
Und richtig, es weascht en Hansei gonz worm um sei Heaschtz und er moat,
dös is a Tram,
und vagißt va lauter Glückseligkeit akkurat aufm Weihnochtsbam!
Am Hof geids a Glachta und umman Spott brauchn si se nit sorgn,
de Tonna hoid hiatz da Bauer, owa eascht morgn.
Am heilig`n Omd sitzns donn gmiatlich beinond,
d`Liesl und da Ruap - s`Resei mitn Hansei ba da Hond,
de Kathi is a nid gonz alloa,
sie hod mid`n Nanei und en Franzl gnuag ztoa.
So geht er wieder vorbei, dieser schöne Advent,
ban Loda-Bauern hintan Fuxgrobn drent!
Kommentare
Du möchtest kommentieren?
Du möchtest zur Diskussion beitragen? Melde Dich an, um Kommentare zu verfassen.