Da Fosching
Da Mensch hot jo so a gspassigs Naturell,
ois König, Prinz und Edlmonn,
verkleided er sich donn und wonn.
Ois Zigeina, Wüdara und grissna Gauna
mocht er a Gaude und donn wieda
ois Clouwn - wonn a monchmoi s'Herschz
drunta tuat weh.
Einfälle gibs gnuag in der narrischn Zeit.
Ois is dalab mit Moß und Zü. Die Loppm solltn holt
nit gressa wean, denn dos wa hoit zvü.
Monche "gehnd" und homs a koane Neida,
des gonze Joahr in des "Kaisers neiche Kleida".
So mocht jeda im Fosching sei Narretei,
er geht jo so schnö wieda vorbei.
Kommentare
Du möchtest kommentieren?
Du möchtest zur Diskussion beitragen? Melde Dich an, um Kommentare zu verfassen.