Da Simmerl geat mit‘n Honsn und an Durscht umme zan „Weißn Oxn“ auf a Bia und Wurscht. Dös Soiz en da Wurscht låsst dö Månna saufn, schoa a kloas Fassl is dö Gurgl obe glaufn. Dös Geld is goar, da Wiart gibt nix mea hea, ea sågt zan Simmerl: „Mei Kella is schoa lea!“ Wås bleib då üba åis wia hoit wida gea, nix mea z‘saufn, dås wea oba nit schea! Draußn ba da Maua sechn‘ts vü Schaum en Båch, dös Loch en da Mauan vaspritzt då a guate Såch! Und neban Båch steat a Pflock mit an Schüld:...