Stüh und stad - oda gonz vadraht
Da Hörest is a duftige Zeit,
wonn da Stoimist lieg weit und breit.
Nid a jedermanns Soch is dea süßliche Duft,
dea üwaroi vorherrscht in da ländlichen Luft.
Gonz an ondas G'schmachö geids - und dös is nid noi,
ba da Schenk'n zan steirischn Broi.
Mia Manda mögn des und san sicha dafüa,
wonns am Stommtisch riacht noch an herrlichen Bier!
Außerdem is a Maß Gerschtnsoft oiwei recht gsund,
danoch geht's wieda hoam, za da Frau, de Kinda und a dem Hund.
Am Sunntog nocha, wonn ums dumpa wean de easchte Keschzn brennt,
fongd a woi o da liawe, stade Advent.
Haha - da liawe vielleicht scho, owa gwiß nid da stad,
wei auframoi is d'Welt gonz wia vadraht!
In de Supamärkt weascht a niada Ramsch zommkaft,
a jeda hudelt, hetzt und laft.
De Wohnung is zan schrubben, putzen und sauwa mochn,
d'Weihnochtskeks san a nu zan bochn;
ban Krippei feit hoid scho wieda a Drumm,
wo leit des Graffl hiaz nocha ummandumm?
Fi a kloas Boisl am Christkindlmoakt braucht ma a nu de Zeit,
schau wea do is und wos eppa a so geid.
Oan Glühwein trinkn - oda drei oda vier,
zan hoamgeh is decht no vuiz fria!
De poa Wochn Advent vafliagn wia im Flug,
und am Ende kims Christkindl zan Zug.
Hiaz weascht gschenkt, gracht, gfuttert und gsoffn,
dass a niads z'friedn is, bleibt zan hoffn!
O Menschheit, wo geht er denn hin, der selige Stern,
wonnst a so feierst - die Geburt unseres Herrn?
Kommentare
Du möchtest kommentieren?
Du möchtest zur Diskussion beitragen? Melde Dich an, um Kommentare zu verfassen.