Im Frühjahr
Langs
Iatz hun i mi in Langs valiabt
in Bliatnprocht und Duft
grod wia i na so recht vaknallt
do isch er durch, der Schuft
I huns schoa an de Blattlen gmerkt
wias faulig werdn voll Roscht
de Liab isch imma küahla wordn
des End wor Schneea und Froscht.
Iatz mochn mia de jungan Trieb
vü Sorgn, manche Müah
und decht kimmt mia dös so bekannt
aa von de Menschn füa.
Gedicht von Sepp Rossa Schwaz
Du möchtest selbst beitragen?
Melde dich jetzt kostenlos an, um selbst mit eigenen Inhalten beizutragen.
2 Kommentare
Du möchtest kommentieren?
Du möchtest zur Diskussion beitragen? Melde Dich an, um Kommentare zu verfassen.