Gedicht - Sozialtaxi Waidring

Das Sozialtaxi in Waidring in Dankes- und Gedichtform

An Radio weascht vui kred' vo dö Ålltågsengl, dös is' richtig schö',
åba in Woadring braucht ans går nit weit geh',
wei' dreizehn – na iatz send's scho' viaschzehn Freiwillige
toand mit'n Sozialtaxi fåhr'n, und dös is' richtig schö.
Um zwoa Euro bringan's di hi', wost hi'wuist und wieda zrugg,
brauchst gråd s'Taxi u'ruaf'n, und es geht scho dahi', horugg.
Brauchst nit denk'n, zon Dokta medi, wem fråg i denn gleich',
a da heitig'n Zeit is Jeda ei'gspånnt, håt håscht ebba dawei'.
Zon Ei'kaff'n geh' is' g'friarig, då brauch i nit lång übaleg'n,
sö toand da a heif'n suach'n an G'schäft in, wenn i seiba nit bring ois z'weg'n.
Glei' bring ans a wenk a G'wicht z'omm, is' ois glei' a wenk schwar,
sö heif'n da eichi und a diam auffitråg'n, dös is woitan rar.
Wås tat i, wenn dös Sozialtaxi nit war?
A zon Kåscht'n fåhr'n toa mas a diam gånz gean bemiahn,
so kinnan ma zommkemma, hoagascht'n und schöne Stund'n toand ins zuacha fliag'n.
Dass dös Sozialtaxi in Woadring iaz is Wirklichkeit wårn,
dös is richtig a Freid', i ku's goa nit g'nuag såg'n.
A dia Ålltågsengl vo Woaring, dia mit'n Sozialtaxi fåhr'n,
deanan mecht i scho amoi dånk'n und vo Heaschz'n Gelt's Gott såg'n.
von Waldtraud Zelger, Waidring